Wystawy

Ignacy Paderewski

Biograficzna wystawa elementarna przygotowywana przez Oddziałowe Biuro Edukacji Narodowej IPN w Poznaniu.

Ignacy Jan Paderewski przyszedł na świat w Kuryłówce na Podolu w 1860 roku. Był bardzo utalentowanym pianistą i kompozytorem. W 1881 r. wyjechał z Imperium Rosyjskiego na zachód Europy, aby doskonalić swoje umiejętności artystyczne. Dziesięć lat później odbył pierwsze tournee do Stanów Zjednoczonych, które przyniosło mu sławę i sukces finansowy.

W 1899 r. ożenił się z Heleną Marią Górską, z którą zamieszkał w majątku Riond Bosson
w Szwajcarii.

Wraz z małżonką nie zapominali o znajdującej się pod zaborami ojczyźnie i aktywnie wspierali rodaków. Paderewski ufundował Pomnik Grunwaldzki, który stanął w Krakowie
w 1910 roku. Po wybuchu I wojny światowej założył wraz z Henrykiem Sienkiewiczem Szwajcarski Komitet Generalny Pomocy Ofiarom Wojny w Polsce. Wybitny pianista zbliżył się również do amerykańskich elit władzy, co pozwoliło mu na początku 1917 r. spotkać się
z prezydentem USA Thomasem Woodrow Wilsonem i przekazać mu memoriał dotyczący Polski.

Na wieść o odzyskaniu przez Polskę niepodległości udał się drogą morską do ojczyzny. Jego wizyta w Poznaniu pod koniec grudnia 1918 r. uważana jest za impuls, który doprowadził do wybuchu Powstania Wielkopolskiego. 16 stycznia 1919 r. Paderewski został premiera Rzeczpospolitej Polskiej oraz ministrem spraw zagranicznych. Reprezentował również ojczyznę podczas rozmów pokojowych w Wersalu. W grudniu 1919 r. złożył dymisję za zajmowanych w rządzie stanowisk i wrócił do Szwajcarii.

Na emigracji wrócił do koncertowania oraz działalności charytatywnej. Nie skończył jednak definitywnie z polityką. W 1936 r. współorganizował tzw. Front Morges, organizację nastawioną opozycyjnie względem ówczesnych polskich władz. Po wybuchu II wojny światowej został Przewodniczącym Rady Narodowej RP. W 1940 r. wyjechał do USA. Zmarł 29 czerwca 1941 r. w Nowym Jorku.

Wystawa przybliży jego działalność artystyczną, niepodległościową i polityczną.